Newsy
Teatr to nie tylko spektakl – to przestrzeń do rozmowy, refleksji i przeżywania emocji
2025.02.27
Teatr to nie tylko spektakl – to przestrzeń do rozmowy, refleksji i przeżywania emocji.
Przez ostatnie dwa dni nie tylko mogliśmy obejrzeć i wczuć się w spektakl „POV: Masz 12 lat i prze****ne” Mariusza Gołosza w reżyserii Jakuba Zalasy, ale również wziąć udział w warsztatach, które otworzyły przestrzeń na ważne rozmowy.
Te spotkania to coś więcej niż dyskusja o wrażeniach po spektaklu. To wspólne zanurzenie się w temat odrzucenia, samotności i zagubienia, które tak mocno wybrzmiewają w historii Arka – chłopca stojącego na progu dorastania, zmagającego się z niezrozumieniem, lękiem i własnymi myślami.
Rozmawialiśmy o tym, co znaczy czuć się niewidzialnym, jak wygląda rzeczywistość młodych ludzi, którzy na co dzień stykają się z wykluczeniem, hejtem czy presją. O tym, jak czasem trudno znaleźć kogoś, kto wysłucha, zrozumie, poda rękę.
Ale przede wszystkim staraliśmy się odpowiedzieć na pytanie: co możemy zrobić? Jak budować świat, w którym młodzi ludzie nie czują się sami? Jak rozmawiać, jak słuchać, jak być obecnym?
Te dwa dni pokazały nam jedno – teatr ma moc poruszania tematów, które czasem trudno ubrać w słowa. Dziękujemy Wam za otwartość, szczerość i wspólne przeżywanie tego, co ważne.
To dopiero początek tej rozmowy. Bądźmy w niej razem. 



Dziękujemy uczniom i nauczycielom oraz pedagogom ze Szkoły Podstawowej nr 5 im. Arkadego Fiedlera w Gnieźnie, Szkoły Podstawowej nr 2 im. Ks. Mjr Mateusza Zabłockiego w Gnieźnie oraz Szkole Podstawowej im. Onufrego Kopczyńskiego w Czerniejewie.
Wasza otwartość, wrażliwość i gotowość do dzielenia się swoimi myślami sprawiły, że te warsztaty były czymś więcej niż tylko rozmową. To był czas pełen ważnych słów, ale i cennych chwil milczenia, w których wszyscy mogliśmy lepiej zrozumieć siebie nawzajem.
Ogromne podziękowania kierujemy także do Terapeuta Tomasz Chełek z Manufaktura Dobrostanu i Macieja Hązły, którzy poprowadzili te spotkania z niezwykłym wyczuciem i uważnością. Dzięki nim mogliśmy nie tylko mówić o emocjach, ale także je przeżywać i lepiej zrozumieć.
Dziękujemy, że byliście z nami. Mamy nadzieję, że ta rozmowa będzie trwała dalej – w Waszych myślach, w Waszych sercach i w Waszych relacjach. 
