Recenzje

Dla dorosłego, doświadczonego w percepcji teatru ruchu widza spektakl wydaje się być sympatycznym eksperymentem nowej generacji twórców poszukujących nowych dróg artystycznych. Ostatnio na Węgrzech też mogliśmy zobaczyć podobne eksperymenty dotyczące podejmowania tematów tabu na scenie, stawiające w centrum uwagi indywidualne problemy konkretnej osobowości. „Priv” w pełni wpisuje się w ten nurt. Wydaje mi się, że obecność na scenie aż sześciorga bohaterów nie do końca pozwala widzowi skupić się dokładniej na każdym z nich, zająć własne stanowisko wobec jego problemów. Być może mniejsza liczba postaci skutkowałaby bardziej zwartą konstrukcją spektaklu, który tym samym mógłby intensywniej docierać do wrażliwości widza. W tym kształcie jest bardziej opowieścią o zagubionej we współczesnym świecie generacji. Lilla Turbuly, poetka, pisarka, krytyk teatralny, redaktor pism Kútszéli Stilus, Tánckritika. Przekład Jolanta Jarmołowicz
2018.11.07
"PRIV" porusza niezwykle ważny temat prywatności, kreowania tożsamości w social mediach i stawia pytania o granice tego, co produkuje się dziś na pokaz. Jednocześnie pozwala podjąć próbę doświadczenia teatru w inny sposób – poza utartymi schematami, odchodząc od oczekiwania historii mających początek, środek i zakończenie, bawiąc się skojarzeniami, czerpiąc przyjemność z obserwacji ruchu, ciała w teatralnej przestrzeni, śmiejąc się z zabawnych epizodów związanych z losami "sześciu próbujących się do siebie zbliżyć wrażliwości, manifestujących się na poziomie języka, choreografii i obrazu"
2018.04.25
W „Priv” Iza Szostak zawarła wszystko to, co dotyka bohaterów, którzy tęsknią do bliskości, chcieliby się podotykać, poocierać, poczuć siebie, pobyć ze sobą, ale się boją.
2018.04.11