Newsy

Ten wybitny reżyser teatralny i radiowy ukończył Wydział Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego (1989) oraz Wydział Reżyserii Dramatu warszawskiej PWST w r. 1993.

Debiutował spektaklem Roberto Zucco Bernarda M. Koltèsa (1992) w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. W latach dziewięćdziesiątych pracował również w Teatrze im. J. Osterwy w Lublinie, Teatrze im. A. Mickiewicza w Częstochowie, Teatrze Polskim w Poznaniu, Teatrze Polskim i Teatrze Rozmaitości w Warszawie. W 1998 r. wraz z reżyserem Pawłem Wodzińskim założył „towarzystwo teatralne” propagujące teatr społecznie zaangażowany i najnowszą dramaturgię zachodnioeuropejską. W latach 2000-2003 Łysak i Wodziński wspólnie kierowali Teatrem Polskim w Poznaniu. Na scenie tej wyreżyserował Noc Helvera oraz Helmucika Ingmara Villqista, Księcia niezłomnego Calderona/ Słowackiego, Freiheit-Wolność wg Leona Kruczkowskiego, Terroryzm braci Presniakow.

W latach 2006-14 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Polskiego im. H. Konieczki w Bydgoszczy oraz siedmiu edycji bydgoskiego Festiwalu Prapremier. Na tej scenie zrealizował wielokrotnie nagradzaną Sprawę Dantona Stanisławy Przybyszewskiej (2008), Trzy siostry wg Antoniego Czechowa oraz premierę współczesnego tekstu Artura Pałygi V (F) ICD -10. Transformacje (2009), będącą próbą teatralnego uchwycenia przemian jakie zaszły w Europie Środkowo-Wschodniej po upadku komunizmu. W 2011 roku wyreżyserował Operę za trzy grosze Bertolta Brechta, w 2012 r. – Popiełuszkę Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk, w 2013 Wiśniowy sad A. Czechowa, a w 2014 cykl ośmiu monodramów Historie bydgoskie Artura Pałygi.

Od września 2014 r. jest dyrektorem Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera w Warszawie. Pełni też funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Dyrektorów Teatrów. Był również koordynatorem obywatelskiego Kongresu Kultury 2016, członkiem zespołu kuratorskiego Forum Przyszłości Kultury. Współzałożyciel i członek Zarządu Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych.

Laureat prestiżowych nagród i wyróżnień, m.in. Złotego Krzyża Zasługi za „zasługi dla kultury polskiej” (2015), Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii „Teatr” (2012), Paszportu „Polityki” w kategorii „Teatr” (2008). Nagrodzony również medalem Casimirus Magnus Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego (2014), finalista plebiscytu „Gazety Wyborczej” – Bydgoszczanin 25–lecia. Laureat Nagrody Feliks „Gazety Wyborczej” dla ludzi sukcesu (2008) oraz Nagrody Marszałka Województwa Kujawsko – Pomorskiego (2008).

Posiada w swoim dorobku wiele prestiżowych nagród zarówno w dziedzinie reżyserii teatralnej, jak i słuchowisk radiowych.

Fot. Dawid Stube